Een indrukwekkende trip naar Kiev

Afgelopen dinsdag vertrokken de twee naar de Oekraïense hoofdstad, zaterdag waren ze weer in Friesland.
De reden voor het bezoek? Kijken hoe ze kunnen helpen na het doorbreken van de Kachovkadam. We helpen regelmatig bij grote overstromingen. Zo waren de rode waterpompen in 2014 in Engeland en in 2017 in Limburg na de overstromingen daar.

Geen overstromingshulp

“Wij hadden verwacht overstromingshulp te moeten bieden”, vertelt Herman maandagochtend bij de koffie. “Maar toen we daar kwamen bleek de watervoorziening een veel groter probleem. Binnen drie weken hebben een miljoen mensen geen drinkwater.”
“Dat is me niet in de koude kleren gaan zitten. Er waren veel momenten dat ik kippenvel kreeg of een brok in mijn keel. Maar dat motiveert ook weer”, vult Almer aan.
“Eigenlijk waren we hier emotioneel niet op voorbereid. Op de terugweg hebben we honderden kilometers gereden zonder iets tegen elkaar te zeggen.”

It’s a crazy World

Waar de mannen het meest van onder de indruk waren, was de veerkracht van de inwoners. ,,Ze weigeren zich er bij neer te leggen”, zegt Herman. Almer geeft een voorbeeld; “Het luchtalarm ging af, maar op een plein staat gewoon een bandje te spelen. Een meisje van een jaar of vijftien met een jas met ‘ oh baby, it’s a crazy world ’ erop, staat rustig te luisteren. De sporen van de oorlog zijn zo zichtbaar, maar het leven gaat gewoon door.”

Schietende Russen en landmijnen

En dat maakt de klus complexer. Mensen van water voorzien heeft het bedrijf nog nooit gedaan. “We zitten nu aan de andere kant”, zegt Herman “Meestal is er te veel water dat weg moet, nu is er te weinig.” Almer: “Er zitten enorm veel kanten aan dit probleem. De politiek, de oorlogssituatie. Er zijn schietende Russen en landmijnen in het gebied. Het zijn allemaal dingen, waar we voor het eerst rekening mee moeten houden.”

En er is tijdsdruk. Volgens de Verenigde Naties hebben als gevolg van de damdoorbraak zo’n zevenhonderdduizend mensen geen toegang meer tot schoon drinkwater en dat aantal loopt in drie weken op van zevenhonderdduizend naar een miljoen.

We willen het én we kunnen het!

Concreet is de opdracht nog niet. Van Heck is nog niet gevraagd om zich hier mee bezig te houden. Iemand moet de komende dagen op de knop drukken. Herman: ,,Dat kan Oekraïne zijn, de Verenigde Naties of ons Ministerie van Buitenlandse Zaken. Maar met dit werkbezoek willen wij vast laten zien dat we gemotiveerd zijn en dat we dit kunnen. Ik ga ervan uit dat we daar aan het werk gaan. Stiekem zijn we al bezig in de werkplaats.”